حضور 25 ساله ی سر آلکس فرگوسن در منچستر یونایتد را میتوان به دوره های مختلف و متفاوتی تقسیم بندی کرد ، دورانی که در هر یک ، بازیکنانی متفاوت حضور داشته اند و لحظه لحظه ی تاریخی پر افتخار را رقم زده اند.

در بدو ورود سر آلکس از سال 1986 ، اصلاحات وی که شامل ترانسفرهای متعدد بود آغازشد . طی 5 سال اول بازیکنانی نظیر : کوین موران ، آرتور آلبیستون ، نیکی وود ، کالین گیپسون ، گوردون استراکان و ... از تیم جدا شده و در عوض چهره هایی مانند : برایان مک کلر ،استیو بروس ،لی شارپ ، مارک هیوز ، مایک فیلان ، گری پالیستر ، پل اینس ، پیتر اشمایکل و دنیس اروین به تیم پیوستند .

تیمی که از آغاز دهه ی 90 اولین دوره ی افتخار آفرینی را رقم زد متشکل از همین نفرات بود .


با اینکه بازیکنان خوب و جوان دیگری چون اریک کانتونا و روی کین در ادامه به اولدترافورد آمدند اما در عین حال فرگی چهر های جوانی را پرورش داده بود و آنها را به مرور جایگزین نسل اول خود میکرد .
--------


اینها گری و فیلیپ نویل ، دیوید بکهام ، رایان گیگز ، پل اسکولز و نیکی بات بودند که به جوجه های فرگی شهرت یافتند .

فرگی جوانان خوب و مستعد دیگری چون اندی کول ، رانی یانسن و اوله سولسشر و با تجربه هایی چون شرینگهام و استام و یورک را نیز به تناوب طی چند سال استخدام کرد و در نهایت این چنین بود کهنسل طلایی 1998/99 رقم خورد و آن افتخارات بزرگ به دست آمد .

------


در سالهای بعد و ابتدای هزاره ی سوم بازیکنان بزرگی نظیر اندی کول ، دوایت یورک ، یاپ استام ، دنیس اروین ، رونی یانسن ، دیوید بکهام و روی کین به تناوب از تیم جدا شدند اما برنامه های فرگی همچنان ادامه داشت .

در این بین بازیکنان مطرحی مانند فابیان بارتز ، لوییز ساها و رود فان نیستلروی به اولدترافورد آمده و بعد راه خروج در پیش گرفتند و یا راهی درب خروج گردیدند اما نکته ی قابل توجه جذب بازیکنان جوان و خوبی چون ریو فردیناند ، نمانیا ویدیچ ، مایکل کریک ، جی سونگ پارک ، کارلوس ته وز ، پاتریس اورا و دیمیتار برباتف و جوان تر هایی چون وین رونی ، کریس رونالدو و نانی بود . و البته نمیتوانم از کنار اسمادوین عزیز و دوست داشتنی عبور کنم ، شاید او در بین ورودی های اولدترافورد به تنهایی در یک گروه خاص قرار میگیرد.

اینها در کنار دارن فلچر جوان و رایان گیگز و پل اسکولز و گری نویل با تجربه که همگی محصول آکادمی باشگاه بودند همان نسل طلایی شدند که افتخارات سالهای 2008 تا 2011 را رقم زدند.

***


اکنون در دوره ای قرار داریم که تیم وارد فاز جدیدی میشود ، از تیم سال 2008 تعداد معدودی مانده اند ، در عوض جوانان مستعد یکی پس از دیگری رونمایی می شوند و باز هم تغییر نسلی دیگر ...

شکل تغییرات تدریجی در باشگاه منچستر یونایتد آدم را به یاد نظام زندگی و مرگ در دنیا می اندازد ، بازیکنان جوانی می آیند ، تمرین می کنند ، به میدان مسابقه میروند ، یاد می گیرند ، تجربه می اندوزند و بزرگ می شوند و بعد هر یک به نوعی خاص راهی درهای خروج می شوند :

گروهی مانند نویل ، فن در سار و اسکولز با افتخار بازنشسته میشوند ، تعدادی مانند فن نیستلروی و کریس رونالدو با قراردادهای بزرگی به باشگاه های پولدار و پول خرج کن می پیوندند و البته عده ای هم بعلت عدم هم سویی با رئیس بزرگ راهی درب های خروج میشوند . البته این دسته ی آخری نیز خود یکسان نیستند ، قطعا بازیکنان باشخصیت و محبوبی چون دیوید بکهام و روی کین که همچنان عاشق یونایتد هستند و حتی پس از جدایی نیز یونایتد و فرگوسن را دوست داشته اند نباید با فرد نظم ناپذیری چون ته وز که از نظر اخلاق و منش بسیار پایین تر از استانداردهای یک بازیکن حرفه ای شاغل در اروپا هست یکسان انگاشته شوند.

آنچه اکنون شاهد آن هستیم یک دوران گذرا است ، مشابه دورانی که قبلا بین سالهای 95 تا 97 و 2001 تا 2005 تجربه کرده ایم ، اکنون باید نظاره گر ثمر دادن محصولات جدید آکادمی باشگاه باشیم ، الآن دورانی است که نهال ها در حال تبدیل شدن به درختانی تناور هستند ، دورانی که برای هواداران عجول و آنهایی که فقط 2 قدم جلوی خودشان راه می بینند و حاضر نیستند لحظه ای به پشت سر خود نگاهی بیندازند ، بسیار تلخ اما برای هواداران اصیل و واقعی ، قابل تحمل با امید به آینده ای روشن است.

منبع:mymanutd.ir